Τρίτη 10 Μαΐου 2011

Οι πραγματικές ευθύνες.


Η τραγωδία η οποία σήμερα έλαβε χώρα στην πρωτεύουσα, με την δολοφονία ενός άτυχου οικογενειάρχη, δεν αποτελεί για το πολιτικό σύστημα τίποτα το διαφορετικό από τα όσα συμβαίνουν κάθε μέρα.

Ο λόγος για τον οποίο συμβαίνει αυτό, είναι η διαρκής επιθυμία του πολιτικού συστήματος, να συντηρεί καταστάσεις μη ελεγχόμενες, μη αποδεκτές από την μάζα, καταστάσεις που δημιουργούν αναστάτωση και συνθήκες που ενισχύουν την αίσθηση αδυναμίας και υποταγής του πολίτη. 

Η μη ήρεμη βίωση της καθημερινότητας, η προβληματική μας συνέχεια σε αυτή την κοινωνία, καλλιεργείται από το πολιτικό σύστημα διότι αποτελεί για αυτό τροφή και ενέργεια. Αν όντως το πολιτικό σύστημα επιθυμούσε την καταστολή κάθε μορφής εγκληματικότητας, θα μπορούσε με χαρακτηριστική άνεση να επιβληθεί, να τσακίσει και να εξαφανίσει το έγκλημα, ο οποιοσδήποτε διαφωνεί απλούστατα εθελοτυφλεί. Η διατάραξη της αίσθησης ασφάλειας, κάνει τους πολίτες να αισθάνονται την ανάγκη του συστήματος. Την ανάγκη κάποιος να τους προσέχει και να τους προστατεύει. Το πολιτικό σύστημα κερδίζει από αυτό. Βρίσκει το κατάλληλο έδαφος ώστε να αναπτύξει τα επικοινωνιακά του χαρτιά.

Πολιτικό σύστημα στις ημέρες μας, είναι το σύνολο των πολιτικών, οικονομικών και δημοσιογραφικών κύκλων, οι οποίοι ζουν και επιβάλλονται στο σύνολο, εξαιτίας της διαρκούς ανικανότητας των πολιτών να βρουν έναν κοινό άξονα, μια κοινή κατεύθυνση πάνω στην οποία θα χτίσουν την αντίδραση τους. Ο πατριωτισμός, ο εθνικισμός και φυσικά ο Εθνοκοινωνισμός, ακριβώς για αυτόν τον λόγο δέχονται μια διαρκή και συγκροτημένη πολεμική. Διότι αποτελούν ενωτικό στοιχείο. Το ουσιαστικό και ογκώδες πρόβλημα, είναι το ίδιο το σύστημα. Αποτέλεσμα ή σύμπτωμα της λειτουργίας του, είναι και το έγκλημα και η μετανάστευση κλπ. Η συντήρηση της διχόνοιας, εντός του κοινωνικού συνόλου, φέρνει στον πολίτη την ανάγκη αναζήτησης λύσεων με το ελάχιστο δυνατό κόστος. Αναζητεί εν τέλει στους πολιτικούς μηχανισμούς, λύση στα προβλήματα που οι ίδιοι γέννησαν.

Το ζήτημα είναι κατά πόσο μπορούμε να αντιληφθούμε αυτήν την πραγματικότητα και κατά πόσο θέλουμε να την διακόψουμε. Όταν αντιληφθούμε τι ακριβώς επιθυμούμε και όταν αποφασίσουμε να συνασπιστούμε, θα μπορέσουμε να δικαιώσουμε όλες αυτές τις γενιές που το πολιτικό σύστημα καταδικάζει, ώστε να ζει από αυτές.