Τρίτη 10 Μαΐου 2011

Οι πραγματικές ευθύνες.


Η τραγωδία η οποία σήμερα έλαβε χώρα στην πρωτεύουσα, με την δολοφονία ενός άτυχου οικογενειάρχη, δεν αποτελεί για το πολιτικό σύστημα τίποτα το διαφορετικό από τα όσα συμβαίνουν κάθε μέρα.

Ο λόγος για τον οποίο συμβαίνει αυτό, είναι η διαρκής επιθυμία του πολιτικού συστήματος, να συντηρεί καταστάσεις μη ελεγχόμενες, μη αποδεκτές από την μάζα, καταστάσεις που δημιουργούν αναστάτωση και συνθήκες που ενισχύουν την αίσθηση αδυναμίας και υποταγής του πολίτη. 

Η μη ήρεμη βίωση της καθημερινότητας, η προβληματική μας συνέχεια σε αυτή την κοινωνία, καλλιεργείται από το πολιτικό σύστημα διότι αποτελεί για αυτό τροφή και ενέργεια. Αν όντως το πολιτικό σύστημα επιθυμούσε την καταστολή κάθε μορφής εγκληματικότητας, θα μπορούσε με χαρακτηριστική άνεση να επιβληθεί, να τσακίσει και να εξαφανίσει το έγκλημα, ο οποιοσδήποτε διαφωνεί απλούστατα εθελοτυφλεί. Η διατάραξη της αίσθησης ασφάλειας, κάνει τους πολίτες να αισθάνονται την ανάγκη του συστήματος. Την ανάγκη κάποιος να τους προσέχει και να τους προστατεύει. Το πολιτικό σύστημα κερδίζει από αυτό. Βρίσκει το κατάλληλο έδαφος ώστε να αναπτύξει τα επικοινωνιακά του χαρτιά.

Πολιτικό σύστημα στις ημέρες μας, είναι το σύνολο των πολιτικών, οικονομικών και δημοσιογραφικών κύκλων, οι οποίοι ζουν και επιβάλλονται στο σύνολο, εξαιτίας της διαρκούς ανικανότητας των πολιτών να βρουν έναν κοινό άξονα, μια κοινή κατεύθυνση πάνω στην οποία θα χτίσουν την αντίδραση τους. Ο πατριωτισμός, ο εθνικισμός και φυσικά ο Εθνοκοινωνισμός, ακριβώς για αυτόν τον λόγο δέχονται μια διαρκή και συγκροτημένη πολεμική. Διότι αποτελούν ενωτικό στοιχείο. Το ουσιαστικό και ογκώδες πρόβλημα, είναι το ίδιο το σύστημα. Αποτέλεσμα ή σύμπτωμα της λειτουργίας του, είναι και το έγκλημα και η μετανάστευση κλπ. Η συντήρηση της διχόνοιας, εντός του κοινωνικού συνόλου, φέρνει στον πολίτη την ανάγκη αναζήτησης λύσεων με το ελάχιστο δυνατό κόστος. Αναζητεί εν τέλει στους πολιτικούς μηχανισμούς, λύση στα προβλήματα που οι ίδιοι γέννησαν.

Το ζήτημα είναι κατά πόσο μπορούμε να αντιληφθούμε αυτήν την πραγματικότητα και κατά πόσο θέλουμε να την διακόψουμε. Όταν αντιληφθούμε τι ακριβώς επιθυμούμε και όταν αποφασίσουμε να συνασπιστούμε, θα μπορέσουμε να δικαιώσουμε όλες αυτές τις γενιές που το πολιτικό σύστημα καταδικάζει, ώστε να ζει από αυτές.

Φρίκη στο κέντρο της Αθήνας

Νεκρός, μέσα σε λίμνη αίματος, από χτυπήματα με μαχαίρι βρέθηκε 44χρονος Έλληνας, στη συμβολή των οδών 3ης Σεπτεμβρίου και Ηπείρου στο κέντρο της Αθήνας. Ο 44χρονος άνδρας κατέβηκε από το διαμέρισμά του στην οδό Ηπείρου και κατευθύνθηκε προς το πάρκινγκ προκειμένου να πάρει το αυτοκίνητό του και να μεταφέρει την ετοιμόγεννη γυναίκα του στο μαιευτήριο. Περίμεναν το δεύτερο παιδί τους. Ομως ο άτυχος άνδρας δεν πρόλαβε, δέχθηκε τρεις μαχαιριές από αδίστακτους λαθρομετανάστες, οι οποίοι άρπαξαν μια κάμερα που κρατούσε στο χέρι του. Στο διαμέρισμα η ετοιμόγεννη γυναίκα του και η μάνα του περίμεναν. Μετά από ώρα, οι δύο γυναίκες κατέβηκαν στο δρόμο για να αντικρίσουν το άνθρωπό τους βουτηγμένο στο αιμα.

http://www.enimerwsi.com

Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

Ουκρανοί εθνικιστές ματαιώνουν αντιφασιστική εκδήλωση

http://www.youtube.com/watch?v=KBuuvkSA_CI

Ουκρανοί εθνικιστές ματαίωσαν αντιφασιστική εκδήλωση στην πολη LVIv της Ουκρανίας για την επέτειο της νίκης των συμμαχικών(καπιταλιστικών-κουμουνιστικών) δυνάμεων έναντι της Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας.

Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

Η βιομηχανία της λαθρομετανάστευσης

Πέρα από τις όποιες πολιτικές και ιδεολογικές τοποθετήσεις του καθενός, η ανυπαρξία μεταναστευτικής πολιτικής από το νεοελληνικό κράτος και η αθρόα και ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση, ως συνέπεια της πρώτης, αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της χώρας. Ένα πρόβλημα του οποίου οι συνέπειες είναι πλέον ορατές και στον πιο δύσπιστο, με την γκετοποίηση μεγάλων περιοχών στα αστικά κέντρα και την σταδιακή αυτοοργανωμένη αντίδραση των Ελλήνων κατοίκων σε περιοχές όπως ο Άγιος Παντελεήμονας Αθηνών, η Πάτρα και η Ηγουμενίτσα.

Σκοπός αυτού του κειμένου δεν είναι η ανάλυση των συνεπειών της λαθρομετανάστευσης, όπως η εθνοφυλετική αλλοίωση του πληθυσμού της Ελλάδας, η τεράστια αύξηση της εγκληματικότητας και η άνοδος του ποσοστού των ανέργων. Οι αριθμοί και, κυρίως, η καθημερινότητα του Έλληνα, είναι αδιάψευστοι μάρτυρες του προβλήματος, το οποίο έχουν αποτύχει να θέσουν στη σωστή βάση και να δώσουν μία λύση, ή έστω κάποια σοβαρή πρόταση, οι πολιτικοί όλων των αποχρώσεων, από την αριστερά μέχρι τη νεοφιλελεύθερη δεξιά. Κι αν στη δεξιά υπάρχει πολυγλωσσία για το φαινόμενο της λαθρομετανάστευσης, από νεοφιλελεύθερες απόψεις μέχρι πατριωτικές (εντός και εκτός εισαγωγικών) φωνές, η αριστερά έχει αποτύχει ακόμα και να εντοπίσει το πρόβλημα, ενώ ένα μεγάλο κομμάτι της παίζει έναν ύποπτο ρόλο έχοντας αναλάβει εργολαβικά την «υπεράσπιση» και την «ευημερία» των λαθρομεταναστών, πολλές φορές αυτόκλητα και αρκετές φορές παράτυπα, παράνομα και εις βάρος των Ελλήνων. Η πρόσφατη υπόθεση των «απεργών πείνας» του κτιρίου Υπατία αποτελεί το πιο τρανταχτό παράδειγμα πολιτικής ανευθυνότητας, αν όχι ανθελληνικής και αντικοινωνικής πρακτικής, από τη μεριά των υποκινητών «αλληλέγγυων».

Αφορμή για το παρών κείμενο έδωσε το Διεθνές Φεστιβάλ αφήγησης και τεχνών του λόγου, που λαμβάνει χώρα από τις 29 Απριλίου έως τις 8 Μαϊου στην πόλη της Κοζάνης. Ένα φεστιβάλ – υπερπαραγωγή για τα δεδομένα της πόλης, υπό την αιγίδα του τοπικού ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ, με μια μεγάλη λίστα χορηγών και υποστηρικτών, από το Γαλλικό Ινστιτούτο και τη Διεθνή Αμνηστία, μέχρι την Ελευθεροτυπία και το Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών Πειραιά... Η θεματολογία του φεστιβάλ περιλαμβάνει συζητήσεις και εκδηλώσεις αφήγησης λογοτεχνίας, ποίησης και κειμένων σχετικά με τη μετανάστευση και την προσφυγιά, σε μια προσπάθεια να ταυτιστεί η πλημμυρίδα της λαθρομετανάστευσης που έχει χτυπήσει την πατρίδα μας με την προσφυγιά, να εξωραϊστεί το φαινόμενο μέσω ενός «συναισθηματικού εκβιασμού» στους Έλληνες και μέσω της επίκλησης ενός δήθεν «ανθρωπισμού», ενώ εντύπωση προκαλεί και το θέμα για τους ικέτες στην Αρχαία Ελλάδα. Οι εμπνευστές του φεστιβάλ μάλλον δεν θα επιθυμούσαν να εφαρμοστεί η «μεταναστευτική πολιτική» που ίσχυε στις περισσότερες πόλεις-κράτη της Αρχαίας Ελλάδας, εάν γνώριζαν...

Στα πρόσωπα των καλεσμένων/συμμετεχόντων του φεστιβάλ, ανάμεσα σε διάφορους «καλλιτέχνες» και πολιτικά στρατευμένους «επιστήμονες», φιγουράρει ο γνωστός και μη εξαιρετέος, κρατικοδίαιτος επαγγελματίας μετανάστης, Γκαζμέντ Καπλάνι. Ένα πρόσωπο που φιλοξενείται από τις στήλες όλων των μεγάλων ΜΜΕ της Ελλάδας, για να προβάλλει ανθελληνικές και απαξιωτικές απόψεις για τη χώρα που τον φιλοξενεί και τους κατοίκους της. Εάν μάλιστα κρίνουμε και από το φιάσκο λογοκλοπής για το οποίο είχε απασχολήσει παλαιότερα, μπορούμε να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα για το περιεχόμενο των εκδηλώσεων. Εντύπωση μάλιστα προκαλεί και η συμμετοχή της Ομοσπονδίας Κυπριακών Οργανώσεων Ελλάδας και της Αρμένικης Εθνικής Επιτροπής Ελλάδας, ανάμεσα στους υποστηρικτές του φεστιβάλ, «νομιμοποιώντας» κατά μία έννοια το περιεχόμενό του. Λες και υπάρχει έστω και η παραμικρή σχέση του συνεχιζόμενου δράματος του Κυπριακού Ελληνισμού ή της γενοκτονίας των Αρμενίων με τα εκατομμύρια λαθρομεταναστών που έχουν μαζευτεί στις ελληνικές πόλεις από όλες τις γωνιές της γης. Το να τσουβαλιάζουμε και να χαρακτηρίζουμε όλους τους λαθρομετανάστες ως εγκληματίες είναι «ρατσιστικό». Το να τους χαρακτηρίζουμε όλους ως πρόσφυγες και χρίζοντες ανθρωπιστικής βοήθειας τί είναι;

Το μόνο σίγουρο είναι πως οι Έλληνες βιώνουν τη λαθρομετανάστευση ως πρόβλημα και αυτό αποτυπώνεται στις αντιδράσεις τους, σε αποτελέσματα δημοσκοπήσεων, σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις, παντού! Λόγω της γεωπολιτικής θέσης της Ελλάδας, της οικονομικής κατάστασης, των δεικτών γεννήσεων (αντιστρόφως ανάλογοι για Έλληνες και ξένους) και αρκετών άλλων παραμέτρων, η ένταση του φαινομένου στην πατρίδα μας είναι τεράστια και ιδιαιτέρως επικίνδυνη για την επιβίωσή μας ως Έθνος. Αυτό που γίνεται όμως, αντί να παρθούν δραστικά μέτρα αντιμετώπισης του φαινομένου λαθραίας εισόδου και άμεσης επαναπροώθησης, όπως προβλέπει το Σύνταγμα, είναι η δημιουργία μίας ολόκληρης (επικερδούς) βιομηχανίας χειραγώγησης της κοινής γνώμης και προσπάθειας αλλαγής της συνείδησης, μέσω των ΜΜΕ, των ΜΚΟ και των διάφορων κουλτουριάρηδων με τα γνωστά επιχειρήματα. Μ’ αυτόν τον τρόπο γίνεται, κυριολεκτικά και μεταφορικά, το άσπρο μαύρο, καθώς υπερπροβάλλονται οι απόψεις αυτής της συντεχνίας των εργολάβων της λαθρομετανάστευσης ως «ανθρωπιστικές» και πολιτικά ορθές, ενώ κάθε αντίθετη άποψη κατακρίνεται ως γραφική, περιθωριακή και ρατσιστική.

Εάν κάποιος βιώνει τον «ρατσισμό» σήμερα στην Ελλάδα, είναι οι ίδιοι οι Έλληνες! Οι Έλληνες που στην αρχή καλοδέχτηκαν τα πρώτα κύματα λαθρομεταναστών από την Αλβανία, βοηθώντας έναν λαό ισοπεδωμένο από το σκληρό κομμουνιστικό καθεστώς του Χότζα, για να φτάσουν μετά από χρόνια να μην μπορούν να κυκλοφορήσουν στη γειτονιά τους από την εγκληματικότητα και να γίνουν οι ίδιοι θύματα του νεοφιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης. Οι Έλληνες, που σε ορισμένες μεμονωμένες κατάπτυστες περιπτώσεις, όντως εκμεταλλεύτηκαν αλλοδαπούς εργαζόμενους σε χωράφια και οικιακές εργασίες και τώρα χαρακτηρίζονται συλλήβδην ως «ξενοφοβικοί» από τη βιομηχανία της λαθρομετανάστευσης, η οποία φτάνει στο σημείο να συγκρίνει τους ΝΟΜΙΜΟΥΣ Έλληνες μετανάστες της δεκαετίας του ’50 και του ’60 με τα κύματα των λαθραίων που εισβάλλουν καθημερινά κατά δεκάδες, μέσω Τούρκων δουλεμπόρων. Αυτό που αποφεύγουν να αναφέρουν όμως οι υπερασπιστές της λαθρομετανάστευσης είναι πως τα Ολυμπιακά έργα και η γενικότερη κατασκευαστική «ανάπτυξη» της Ελλάδας την προηγούμενη δεκαετία, πραγματοποιήθηκαν από τις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες (που ελέγχουν το σύνολο των ΜΜΕ) με την παράνομη, ανασφάλιστη εργασία των λαθρομεταναστών, εις βάρος των Ελλήνων εργαζομένων. Ως γνωστό, το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα, οι εργαζόμενοι όμως έχουν!

Το ζήτημα της βιομηχανίας της λαθρομετανάστευσης και της χειραγώγησης της κοινής γνώμης δεν εξαντλείται εδώ. Προσπαθήσαμε όμως σε γενικές γραμμές να παρουσιάσουμε τα κυριότερα χαρακτηριστικά του, τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το συγκεκριμένο κύκλωμα και τους βασικότερους στόχους του. Το γιατί επιλέχθηκε η πόλη της Κοζάνης για την συγκεκριμένη εκδήλωση είναι κάτι που ίσως φανεί στο μέλλον. Δεν πάει πολύς καιρός άλλωστε από τις συζητήσεις για μαζική μεταφορά λαθρομεταναστών από την Πάτρα και τα γκέτο της Αθήνας στο στρατόπεδο Ρωμανέλη. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι Έλληνες αρχίζουν να αντιδρούν μαζικά, τοπικά, ανεξάρτητα και αυτοοργανωμένα ενάντια στις μεθοδεύσεις των κρατούντων και όπως αποδεικνύει η ιστορία, τα καταφέρνουν!

Τρίτη 3 Μαΐου 2011

Everything is OK [Greek Subtitles]-Kατανάλωσε

Όταν η αρχαιολογία σκοντάφτει στην πολιτική


Όλα άρχισαν το 1984, όταν η κ. Λιάνα Σουβαλτζή πήρε την απόφαση να ξεκινήσει τις έρευνες, αρχικά για να ανακαλύψει την τοποθεσία ταφής του Μ.Αλεξάνδρου. Το 1989 δόθηκε η άδεια από την Αίγυπτο.


Ποιά είναι όμως η κ.Σουβαλτζή;
Η Λιάνα Σουβαλτζή απεφοίτησε από την Αρχαιολογική και Φιλολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάστηκε με αποστολές σε αρχαιολογικούς χώρους από το 1973 ως το 1986.
Η Λιάνα Σουβαλτζή είναι μέλος των ακολούθων οργανισμών:
Από το 1986 μέχρι το 1990 ήταν Γενική Γραμματεύς των Φίλων του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου στην Αθήνα και από το 1982 μέχρι το 1990 ήταν μέλος της Αιγυπτιακής Εξερευνητικής Εταιρείας του Λονδίνου.
Είναι επίτιμο μέλος της Ισπανικής Αιγυπτιολογικής και Αρχαιολογικής Εταιρείας της Μαδρίτης, μέλος του Ινστιτούτου Ελληνιστικών Σπουδών και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ναυτικού Μουσείου της Ελλάδος.


Η παρουσία της Ελληνικής πολιτείας κατά την διάρκεια των ερευνών αλλά και των ανασκαφών αργότερα ήταν ανύπαρκτη. Όχι μόνο δεν στήριξαν οικονομικά την όλη προσπάθεια, αλλά ούτε και τυπικά.
Οι πληροφορίες που είχε συλλέξει η αρχαιολόγος μέχρι τότε την είχαν οδηγήσει στην πεποίθηση ότι ο τάφος του μεγάλου Έλληνα στρατηλάτη βρισκόταν στην όαση Σίουα της Αιγύπτου. Η τύχη βοηθάει τους τολμηρούς” είχε πει ο Βιργίλιος. Έτσι έγινε και στην περίπτωση της κ. Σουβαλτζή καθώς στην πρώτη εβδομάδα ανασκαφών “έπεσαν” κυριολεκτικά πάνω στην είσοδο ενός μνημείου που όσο προχωρούσε η ανασκαφή έβγαινε στο φώς ένας τεράστιος Μακεδονικός βασιλικός τάφος. Οι ανασκαφές συνεχίζονταν κανονικά με έξοδα όχι του Ελληνικού κράτους, που συνέχιζε να χει αδιάφορη στάση, αλλά της αρχαιολόγου και του επιτελείου της. 


Έτσι σιγά-σιγά φτάνουμε στο 1995 και συγκεκριμένα στις 29 Ιανουαρίου. Μεγάλο μέρος του τάφου έχει βγει στην επιφάνια γεγονός που οδηγεί και τις Αιγυπτιακές αρχές στο  να ανακοινώσουν την ανακάλυψη του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην όαση Σίουα. 
Η Ελληνική κυβέρνηση, αντί να αφυπνηστεί και να βοηθήσει την αρχαιολόγου για την ανάδειξη του μνημείου και την συνέχιση των ανασκαφών έκανε ακριβώς το αντίθετο. 


Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να αναφέρουμε ότι δεν πέρνουμε θέση στο εάν το συγκεκριμένο μνημείο είναι όντως ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην όαση Σίουα. Σίγουρα όμως πρόκειται για έναν μεγάλο Ελληνικό τάφο Μακεδονικής καταγωγής. Τον μεγαλύτερο που έχει ανακαλυφθεί μέχρι τώρα και όπως δείχνουν τα πράγματα ίσως ακόμα μέσα του συντηρεί την σωρό του Μ. Αλεξάνδρου. Αλλά είτε συμφωνούμε σε αυτό είτε όχι δεν μπορούμε και δεν έχουμε το δικαίωμα να καταδικάζουμε σε πλήρη καταστροφή την υπόσταση ενός τέτοιου μνημείου σταθμού για την Ελληνική ιστορία. Γιατί η εγκατάλειψη του μόνο εκεί θα οδηγήσει. 


Τι ακριβώς έγινε όμως για να οδηγηθούμε σε αυτό το λυπηρό για όλους τους Έλληνες γεγονός; Ποιοί πήραν την απόφαση να “θάψουν” για μια ακόμη φορά την ροή της Ελληνικής ιστορίας; 


Το 1996 λοιπόν με εντολή του τότε πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη οι ανασκαφές σταμάτησαν. Εκτελεστικό όργανο ο υπ. πολιτισμού Βενιζέλος και ο μορφωτικός σύμβουλος της Ελληνικής πρεσβείας στο Κάιρο Κωστής Μοσκώφ που δεν δίστασε να πει μάλιστα: “Εμείς έχουμε εδώ τον Καβάφη, τι τον θέλουμε τον Αλέξανδρο;” απόσπασμα από το βιβλίο “Νόμιμος Άμυνα” του πρώην υφυπουργού κ. Ι. Κουτσογιάννη. 


Αμέσως η κ. Λιάνα Σουβαλτζή απευθύνθηκε στην Αιγυπτιακή πολιτεία ζητώντας ευθύνες. Απάντηση; Η Ελληνική κυβέρνηση είχε ζητήσει την μη ανανέωση άδειας για την συνέχιση των ανασκαφών. Τί έκαναν όμως οι υπόλοιποι “εθνοπατέρες”; Ας τους πάρουμε με την σειρά. 


Πρόεδρος την Δημοκρατίας: Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος, στάση του; Αδιαφορία 
Πρωθυπουργός: Σημίτης, όπως είπαμε και πριν ήταν αυτός που έδωσε την εντολή για διακοπή των ανασκαφών 
Υπ.Εξωτερικών: Πάγκαλος, κάλεσε την κ.Σουβαλτζή στο γραφείο του και της είπε: “Το θέμα Αλέξανδρος ανεβάζει το φρόνιμα των Ελλήνων, κάτι που πρέπει να παραμείνει χαμηλά”. 
Υπ.Πολιτισμού: Βενιζέλος, εχθρική στάση, ένας εκ των δύο εκτελεστικών οργάνων στην εντολή διακοπής των ανασκαφών. 

Διαβάστε περισσότερα Ἔρρωσο: Όταν η αρχαιολογία σκοντάφτει στην πολιτική 

Πηγή:Ερρωσο

Πέμπτη 28 Απριλίου 2011

Το Ισραήλ πρόκειται να αναχαιτήσει τον νέο στολίσκο προς τη Γάζα

ο Ισραήλ άφησε χθες να εννοηθεί ότι θα αναχαιτίσει το στολίσκο που σκοπεύουν να στείλουν στη Λωρίδα της Γάζας φιλοπαλαιστίνιοι ακτιβιστές για να τιμήσουν την επέτειο από την επιδρομή των ισραηλινών δυνάμεων εναντίον τουρκικού πλοίου το οποίο επιχείρησε στις 31 Μαΐου 2010 να σπάσει το ναυτικό αποκλεισμό των παλαιστινιακών εδαφών. Δεκαπέντε πλοία στα οποία θα επιβαίνουν ακτιβιστές από χώρες της Ευρώπης και τις ΗΠΑ αναμένεται να αποπλεύσουν στα τέλη Μαΐου με προορισμό της Λωρίδα της Γάζας. (Πηγή: Αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη)